در روز گذشته طی پیامی از یکی از شهروندان توان‌خواه ارسال شد و در این پیام که توسط بسیاری از پیج‌ها به هم استوری شد حاوی گلایه‌ای از وضعیت اشتغال خود و عدم به‌کار گیری در کارهای دفتری داشت، گفت: سلام بنده ٣۶ ساله ساکن کوی شهید بهشتی بندرکیاشهر، اکثر مردم شهرم من رو می‌شناسن و میدونن که برخلاف دیگر عزیزان توانخواه شهرم فردی فعال در شهر و اجتماع می‌باشم. حدود هفت سال است که ازدواج نموده و در تامین معاش خانه ام بدلیل نداشتن شغل مناسب در سختی بسیاری می‌باشم. در شهر من حدود ٢٠ اداره وجود دارد ولی با وجود قانون اشتغال معلولین در هیچ کدام ادارات هیچ معلولی شاغل نیست. مگر من به عنوان یک معلول جز انتظار یک شغل دفتری از مسئولین شهر چه انتظاری دارم که حداقل بتوانم جلوی خانواده شرمنده نباشم.اگر شغل مناسب حتی آزاد با درآمد مناسب می‌شناسید معرفی کنید تا بتوانم از پس مخارج زندگی برایم.
لطفا این پیام را نشر دهید تا بتوانم به اشتغال برسم و بیش از این شرمنده خانواده نباشم.

شاید یکی از دلایلی که افراد دارای معلولیت به واسطه شرایط جسمی‌شان صاحب شغل نمی شوند، عدم اعتماد جامعه و صاحبان مشاغل به آنها است. خیلی از صاحبان مشاغل از استخدام معلولین در محیط کار خود واهمه دارند و تصورشان بر این است که با حضور کارمند معلول، روند و بازدهی کار در مجموعه شان کند می شود اما این تجربه را زمانی می توان به دست آورد که فرد دارای معلولیت را استخدام کنیم، به وی فرصت رشد دهیم و سپس بر اساس کاری که انجام می دهد، نه از روی ترحم و دلسوزی بلکه با نگاهی کاری وی را ارزیابی کنیم.

برای حمایت از توان‌خواهان قانون وضع شده و در قانون جامع حمایت از حقوق معلولان آمده است.

‌ماده ۱ – دولت موظف است زمینه‌های لازم را برای تأمین حقوق معلولان، فراهم کند

و اما در خصوص اشتغال در ماده ۷ – دولت موظف است جهت ایجاد فرصت‌های شغلی برای افراد معلول‌تسهیلات ذیل را
فراهم نماید:
‌الف – اختصاص حداقل سه درصد (۳%) از مجوزهای استخدامی (‌رسمی،‌پیمانی، کارگری)
دستگاههای دولتی و عمومی اعم از وزارتخانه‌ها، سازمانها، مؤسسات،‌شرکتها و نهادهای
عمومی و انقلابی و دیگر دستگاههایی که از بودجه عمومی کشور‌استفاده می‌نمایند به
افراد معلول واجد شرایط.
ب – تأمین حق بیمه سهم کارفرما توسط سازمان بهزیستی کشور و پرداخت آن
به‌کارفرمایانی که افراد معلول را به کار می‌گیرند. می‌گیرند.
ج – پرداخت تسهیلات اعتباری به واحدهای تولیدی، خدماتی، عمرانی و صنفی‌و کارگاههای
تولیدی حمایتی در مقابل اشتغال افراد معلول به میزانی که در قوانین بودجه‌سالانه
مشخص می‌گردد.
‌د – پرداخت تسهیلات اعتباری خود اشتغالی (‌وجوه اداره شده) به افراد معلول
به‌میزانی که در قوانین بودجه سالانه مشخص می‌گردد.
‌هـ – پرداخت تسهیلات اعتباری (‌وجوه اداره شده) جهت احداث واحدهای‌تولیدی و
خدماتی اشتغالزا به شرکتها و مؤسساتی که بیش از شصت درصد (۶۰%) سهام و‌سرمایه آنها
متعلق به افراد معلول است.
‌و – اختصاص حداقل شصت درصد (۶۰%) از پستهای سازمانی تلفنچی (‌اپراتور‌تلفن)
دستگاهها، شرکتهای دولتی و نهادهای عمومی به افراد نابینا و کم بینا و
معلولان‌جسمی، حرکتی.
‌ز – اختصاص حداقل شصت درصد (۶۰%) از پستهای سازمانی متصدی دفتری و‌ماشین‌نویسی

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *